پروردگار جهانیان

.همان کسی که مرا آفریده، او هدایتم می کند

و کسی که او مرا اطعام می کند و آبم می دهد.
و چون بیمار شوم او مرا بهبودی می دهد.
و کسی که مرا می میراند و سپس زنده ام می کند.
و کسی که امید دارم روز جزا خطایم را بر من ببخشاید.
ای پروردگار من! مرا حکمتی عطا کن و مرا به نیکان ملحق گردان.
و برای من در میان آیندگان زبان صدق و ثناگو قرار ده.
و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان.
...
و روز بر انگیخته شدن خوارم نکن.
روزی که نه مال سود می دهد و نه فرزندان.
مگر کسی که دلی (پاک و ) سالم به (پیشگاه ) خدا بیاورد.
و (آنروز) بهشت برای پرهیزکاران نزدیک آورده شود.
و جهنم برای گمراهان نمایان شود.

قرآن کریم، سوره شعراء، آیه 77 تا 90

رمضان / Ramadan

Ramadan

Der Ramadan (رمضان / ramaḍān /„Sommerhitze“) ist der neunte Monat des islamischen Mondkalenders und der islamische Fastenmonat.
...
Das Fasten (saum, siyam / صيام , صوم / ṣaum, ṣiyām) im Fastenmonat Ramadan / رمضان / Ramaḍān ist eine der im Koran verankerten religiösen Pflichten der Muslime. Die ursprüngliche Bedeutung des Wortes „Saum“ leitet sich aus dem Verb s-w-m in der Bedeutung von „stillstehen“, „ruhen“ und in übertragenem Sinne „sich enthalten“, „fasten“ ab.
...
Das Fasten wird dem Tag, das Fastenbrechen (fitr /iftar) der Nacht zugerechnet, wobei die koranische Direktive:

„… und esst und trinkt, bis ihr in der Morgendämmerung einen weißen von einem schwarzen Faden unterscheiden könnt!“

– Koran: Sure 2, Vers 187


-------> http://de.wikipedia.org/wiki/Ramadan

حافظ

Du Weltmonarch, du Glaubenshilfe,
Du Fürst, vollendet ganz und gar,

Jahja Sohn Musaffer's1, du König,
Gerecht und thätig immerdar!

Du, dessen Thron der wahre Glaube
Zur Zufluchtsstätte sich erkohr,

Weil er der Welt das Seelenfenster
Erschlossen und das Herzensthor,

Es schulden dir Verstand und Seele
Der innigsten Verehrung Schuld,

Und über Zeit und über Räume
Ergiesst sich deine hohe Huld.

Ein schwarzer Tropfen deines Rohres
Fiel schon von aller Ewigkeit

Hin auf das Angesicht des Mondes
Und löste aller Fragen Streit;2

Und als die Sonne dann erblickte
Das schwarze Maal, sprach sie zu sich:

»O fügte es doch Gott, und wäre
Der glückbetheilte Inder ich!«3

Der Himmel hüpft und tanzt, o König,
Blickt er auf dein Gelage hin:

Drum wolle du die Hand der Freude
Dem Saum des Jubels nicht entzieh'n!

Verschenk beim Weingenuss die Erde,
Da deine Locke immerdar

Um jedes Übelwollers Nacken
Als Kette fest geschlungen war.

Es kreist der Himmel unablässig
Auf des gerechten Handelns Bahn;

Glückauf! Wer Ungerechtes übet
Kömmt nimmermehr am Ziele an.

Hafis, am Thor des Weltmonarchen
Ist's, wo die Nahrung man vertheilt:

Drum werde von der eitlen Sorge
Für deinen Unterhalt geheilt!

داراي جهان نصرت دين خسرو كامل
يحيي بن مظفر ملك عالم عادل

اي درگه اسلام پناه تو گشاده
بر روي زمين روزنه جان و در دل

تعظيم تو بر جان و خرد واجب و لازم
انعام تو بر كون و مكان فايض و شامل

روز ازل از كلك تو يك قطره سياهي
بر روي مه افتاد كه شد حل مسال

خورشيد چو آن خال سيه ديد به دل گفت
اي كاج كه من بودمي آن هندوي مقبل

شاها فلك از بزم تو در رقص و سماع است
دست طرب از دامن اين زمزمه مگسل

مي نوش و جهان بخش كه از زلف كمندت
شد گردن بدخواه گرفتار سلاسل

دور فلكي يك سره بر منهج عدل است
خوش باش كه ظالم نبرد راه به منزل

حافظ قلم شاه جهان مقسم رزق است
از بهر معيشت مكن انديشه باطل

اندیشیدن

اندیشیدن
در سکوت.


آن که می اندیشد
به ناچار دم فرو می بندد
اما آن گاه که زمانه
زخم خورده و معصوم
به شهادت اش
به هزار زبان سخن خواهد گفت.


شاملو

؟؟؟؟؟عدالت؟؟؟؟؟

........................آه......................

سکوت / das Schweigen

سكوت آب
مي تواند
خشكي باشد وفرياد عطش؛

سكوت گندم
مي تواند
گرسنگي باشد وغريو پيروزمندانه ی قحط؛

همچنان كه سكوت آفتاب
ظلمات است
اما سكوت آدمي فقدان جهان و خداست؛

غريو را
تصويركن !

تماميِ الفاظ ِ جهان را در اختيار داشتيم و
آن نگفتيم
که به کار آيد
چرا که تنها يک سخن
يک سخن در ميانه نبود:

ــ آزادی!

ما نگفتيم
تو تصويرش کن!


"
— احمد شاملو